Constant Theunissen

Zondag 26-1-2020
Op deze zondagmorgen vertrokken we naar Barcelona. De auto was afgetankt, bagage geladen en wegwezen. Prima rit van 660 km met een positieve verrassing, een nieuwe weg die tussen Alicante en Valencia (A33) ligt en die 30 km afsneed van de oorspronkelijke route. Net voor Barcelona hadden we App-contact met Jeroen die ons feilloos verwees naar een plek bij zijn appartement waar we de bus even konden plaatsen met de knipperlichten aan. Het was 15.30 uur. Hij stond ons op te wachten. Spullen uitgeladen en met de kleine lift naar etage 3. Jeroen woont in het buurtschap El Born, dat dicht bij de haven en het strand ligt. Hij woont in zo'n typisch Spaanse stadswijk met hoge huizen van appartementen in 4 etages, ergens in het begin van de vorige eeuw gebouwd, maar wel in de loop van de jaren aardig opgeknapt. De straatjes blijven trouwens supersmal en zijn grotendeels afgesloten voor autoverkeer. Alles uitgeladen en dan een plekje voor de bus zoeken. We vonden er een, op 10 minuten lopen, maar echt veilig was het niet. Bovendien heel officieel mocht je er maar 2 uur parkeren. Ik heb er maar op gewaagd. Terug in het appartement een glaasje wijn gedronken op onze aankomst. Daarna bracht Jeroen ons naar een super tapasrestaurant in zijn buurt, Resto Tanrantana. Uitgebreide keuze en het smaakte fantastisch met een fles Spaanse Bierzo wijn erbij.
Thuis nog even bijgepraat met natuurlijk een glaasje vino tinto. Op tijd te bed gegaan.

Maandag 27-1-2020
Op tijd eruit. Eerst brood halen bij de Aldi (2  minuten lopen) en daarna ontbijten.
Vervolgens om ons heen kijken vanuit het appartement op de 3e etage, naar de aansluitende straten.

Daarna zouden we een stadswandeling gaan maken naar de haven en het strand. Onderweg ernaar toe zouden we even checken of ons busje er nog veilig stond. Het busje stond er nog prima,  maar of het veilig was, da's wat anders. Er stonden maar relatief weinig auto's geparkeerd, in tegenstelling tot daags ervoor, toen het vol stond. Het parkeerbord goed lezend, bleek dat de parkeertijd max. 2 uur was, behalve als je een vergunning had. Nou, die hadden we dus niet. Overigens geen bon op de voorruit maar wel verdacht veel glas van autoruiten op het trottoir. Daar waren niet blij mee. Jeroen geappt of hij een idee had voor een betaalde parkeerplaats. Hij zou het bekijken. Ondertussen zijn we naar de haven gewandeld, langs de universiteit en zo naar het strand,  via de promenade. Bij de haven koffie gedronken en langzaam terug naar huis gewandeld en nog even voor het avondeten, boodschappen gedaan bij de Aldi. Inmiddels had Jeroen wat gevonden in een parkeergarage op 10 minuten afstand van het centrum. Kosten ongeveer € 60 voor 4 dagen. Veiligheid voor alles. Jeroen legde het vast. Busje opgehaald (zonder bon) en doorgereden naar die parkeergarage. Een steile afrit onder de gebouwen en daar gestopt. De man van de garage meldde zich. Jeroen had het goed geregeld. De man zou de bus voor ons parkeren en vrijdagmorgen om 10 uur zouden we ons weer melden. Al met al een hele geruststelling.

 

Foto's boven vlnr: Marianne bij het strand; de Cathedraal van Barcelona (Santa Eulalia) en de demonstratie bij het park.
Vanuit de garage naar de Plaza de Catalunya gewandeld en een mooie wandeling gemaakt langs de grote kathedraal. Er tegenover een lichte lunch genomen en langs smalle winkelstraatjes (niet over de Ramblas) zuidwaarts gewandeld. We troffen er weer een grote vestiging van AleHop; even rond geneusd. Uiteindelijk terecht gekomen in cafe Alsur in de El Born wijk. Deze staat bekend vanwege z’n uitstekende koffie en dito gebak en dat wilden we weleens zien en proeven. Inderdaad prima keus. We hadden al besloten om thuis te eten met een bijzondere pastamaaltijd, voorbereid door chefkok Marianne. Ook dat smaakte weer als een tierelier met een lekker glaasje wijn erbij. Tot slot wilden we nog even het Park van Barcelona in, maar daar werd gedemonstreerd (voor een vrij Catalunya).

Dinsdag 28-1-2020
De Sagrada Familia
We hadden een voucher via internet geregeld voor 11.00 uur dus wandelden we om 10.00 uur naar de Sagrada toe, een wandeling van zo'n 5 km. Marianne was er 2 jaar geleden nog geweest maar voor mij was het 22 jaar geleden. Toen kon je er nog vrij in- en uit wandelen en was het binnen en buiten de kathedraal overal gebouwd. Nu is de Sagrada over 6 jaar klaar want in 2026 wordt ie opgeleverd. Maar in die jaren is er giga veel veranderd, qua bouwactiviteiten maar zeker qua veiligheid. Je wandelt er niet meer zo binnen. Je moet je komst aankondigen per internet en dan krijg je een voucher. Zo gebeurde het ook. We hadden de route er naar toe voorbereid. We waren ruim op tijd. De Sacrada Familia is van origine een katholieke kerk ontworpen door Gaudi in de jaren na 1880. Deze beroemde architect had het zo ingewikkeld gemaakt, dat de kerk nooit is afgebouwd, vanwege zijn vele torens en mede veroorzaakt door het feit dat de tekeningen op enig moment verbrand waren. Uit mijn laatste bezoek in 1998 weet ik dat het bouwwerk aan de binnenkant één bouwput was. Bovendien werd toen gesteld dat het bouwwerk in 2045 klaar zou zijn. Dat is inmiddels al ruim bijgesteld. Nu zijn we 22 jaar verder en is de oplevering gesteld in 2026.
Grootste verrassing was de uitgebreide veiligheid. Na de check van de voucher werd je de controleruimte ingeloodst, alsof we op de luchthaven waren. Het zal ongetwijfeld nodig zijn, maar het haalt wel wat glans af van je beleving van cultuur en historie. We hebben uitgebreid rondgelopen in en rond de Sacrada, imposant dat zeker. Het is een juweel van een kunstwerk, het was er zeer druk vooral met Aziaten waarvan bijna alle Chinezen met mondkappen liepen (ivm Coronavirus in dat land).

Foto's Sacrada Familia vlnr bovenste rij: wachten op de visitatie, het binnenste van de kathedraal en glas-in-lood ramen
Foto's onderste rij vlnr: beeldhouwwerk achteruitgang, idem zij-ingang en plein en de hoofdingang van de kathedraal.

Na het bezoek hebben we nog geluncht tegenover de Sacrada en zijn toen via een andere route en door het Parc de la Ciutadella teruggelopen naar El Born. Dit park, nu vaak demonstratiecentrum voor een vrij Catalunya, is het grootste park van Barcelona en zeer populair onder de bewoners van de stad. Het dateert uit 1888 en herbergt een monumentale waterval, een vijver, kassen en een romantische tuin in Engelse stijl, omringd door twee met bomen omzoomde boulevards. Het park is 30 ha. groot en stamt uit 1888. Gaudi stond garant voor alle fonteinen. Tot slot herbergt het park het gebouw van het Catalaanse parlement.

Foto's Parc de Citiudella in de wijk El Born vlnr: Marianne op de brug over de vijver, Font de la Cascada, zijkant van de cascade.
's Middags gerust en rond vijven hebben we met Jeroen nog een wijkwandeling gemaakt en nog even geshopt bij Cas Gisbert, een winkel met assortiment aan thee, noten, olijven, olijfolie enz. Vanwege het uitzicht hebben we nog op het dakterras van een hotel Sant Pere Santa Catarina i la Ribera (wel een mondvol Spaans) vertoefd, voor een wijntje en een klein hapje, het was inmiddels 19.00 uur. We genoten van het prachtige uitzicht over Barcelona.
Vervolgens werd de avondmaaltijd genuttigd in Tapasresto La Tinaja, Esparteria 9 in de wijk El Born, een fantastisch restaurant met een prima keuken en uitstekende wijnen, voor ons 2x Juan Gil uit Jumilla (Murcia). We waren laat terug.

Foto's stadswandeling en diner, vlnr: Marianne en Jeroen in de theewinkel, uitzicht vanaf het dakterras van hotel Santa Catarina en de late uurtjes van het gezellige diner in tapasrestaurant La Tinaja.

Woensdag 29 januari 2020
Rustige ochtend en wat dingen voor de fietstocht voorbereid. In de middag fietsten we een rondje Barcelona - langs de Tibidabo Kathedraal terug naar Barcelona afstand 65 km, 890 hoogtemeters, hoogste punt 510 meter met 2 lange klimmen van respectievelijk 8 en 7 km, het doel was om vanuit de plek van de Kathedraal te genieten van het uitzicht over Barcelona vanaf 510 meter. De route ging vanaf Barcelona, langs de Middellandse zee naar Badelona, met de eerste klim naar Martorelles, dan een beetje golvend naar Sant Cugat del Valles, afdalen en dan daarna klimmen naar de Kathedraal en dan genieten op ruim 500 meter van het uitzicht over de stad. Het begon al wat fris te worden en we besloten om af te dalen naar Barcelona waarbij we de hele stad midden in de spits door moesten. Dat laatste was wel uitkijken geblazen want je moet met het verkeer mee waarbij je links en rechts door scooters, motoren en auto’s wordt ingehaald. Bovendien begon het echt koud te worden. Om 18.00 uur waren we terug.
 

De foto's spreken voor zich.
En voor de avond: Jeroen zou koken, het werd een maaltijd met groenten, zoete aardappelen en kip. Het smaakte uitstekend.

Donderdag 30 januari 2020
We hadden toegang geregeld via internet (ook weer met een voucher) voor de Kathedraal van Barcelona, die formeel de naam draagt van Kathedraal van Santa Eulalia (tevens de beschermvrouwe van de stad). Deze gotische kathedraal is in z'n 2e vorm voltooid in 1448. Er is veel herbouwd rond deze kerk, maar de huidige vorm dateert van 1913.
Om 12.30 uur konden we naar binnen. Ook hier praten we over een imposante kerk. We konden ook nog met de lift naar het dak, waar we een prachtig uitzicht hadden over de stad. Om 14.00 uur hadden we met Jeroen afgesproken om te gaan lunchen.

Foto's Santa Eulaliakathedraal vlnr: de voorzijde van de kerk, de prachtige torens vanaf het dak te zien, in de verte (met telelens genomen) de torens van de Sacrada Familia en tot slot de zijvleugel van het dak.
We zijn na het bezoek rustig terug gewandeld en genoten van een prima lunch met Jeroen, allen in de zon (t-shirtje) bij de oude markthal vlakbij Jeroen z'n appartement.
's Middags  nog wat laatste boodschappen gedaan om mee te nemen naar Mazarrón. Tevens hebben we de koffers gepakt. Jeroen had voor de avond een restaurant afgesproken en wel een met ‘n bizarre keus aan wijn. Je snapt dat ik dan ook bizar nieuwsgierig was. De keus was gevallen op wijnbar Brutal aan de Carrer Princesa 14 in El Born. Hij had gereserveerd en dat bleek verstandig want het was vol. De formule van deze bar is primair wijn en secundair eten. Da’s aan mij dus besteed. Bij binnenkomst werd ons een tafel gewezen en werden we verrast met de “wijnkaart”. Dat bleek een boek te zijn met 56 pagina’s vol met wijnen, hoofdzakelijk uit Spanje maar ook uit Frankrijk en zelfs Duitsland en Oost-Europese staten en alles op voorraad. We kozen een wijn uit het Terra Alta gebied (tussen Barcelona en Valencia). We keken in een uitgebreide menukaart met tapasgerechten, waar je wel een keus uit kunt maken. Kortom, we hadden een fantastische avond, en daarmee een prima slot van ons verblijf, met dank aan Jeroen, voorwaar een prima gastheer.

Vrijdag 31 januari 2020
Op tijd eruit en om half tien lopend naar de parking om m'n busje op te halen. Lopend naar de garage loop ik onder de Arc de Triomf door. Ik hoor u al zeggen:"Die is toch in Parijs"? Klopt helemaal, maar in 1888 werd de wereldtentoonstelling gehouden in Barcelona en wel in het eerder genoemde Parc de Citiudella. De hoofdingang moest dus voor dit park komen en die ingang werd de Arc de Triomf, ontworpen door de architect Josep Viluseca. Je kunt er onderdoor lopen en fietsen en het geeft aansluiting op het eerder genoemde park. Aan de andere zijde (zie onderstaande foto) vallen 2 dingen op. Links op de foto is een fietspad te zien. Dat is voor 2 richtingen en loopt tussen de rijbanen door. Het is een van de vele fietspaden in de stad. Het 2e is het uitzicht in de verte. Helemaal boven zie je nog iets van de Cathedraal van Santa Eulalia, waar wij woensdag naar fietsten en vandaar uit afdaalden dwars door de stad heen, in de spits van Barcelona.

Terug naar het busje: hij stond  klaar. Teruggereden naar Jeroen's appartement om de koffers te laden en te vertrekken. Afscheid genomen en terugkijkend op mooi weekje Barcelona, reden we rond 11.00 uur de stad uit richting het zuiden. We kozen voor de AP7, die voor een klein deel tolweg is maar waar het relatief rustig rijden was en rond 17.00 uur reden we El Alamillo binnen. Auto uitgeladen, een eenvoudig hapje eten gedaan en die avond toch maar op tijd naar bed.

Zaterdag 1 februari 2020
Boodschappen gedaan bij de Aldi (een nieuwe supermarkt). De zon scheen volop, dus we konden heerlijk van onze tuin genieten.
’s Middags nog even gekeken naar het WK Veldrijden, waar de Nederlandse Alverado won met op plaats 2 en 3, eveneens Nederlandse dames.