Constant Theunissen

Januari week 2
 

Zaterdag 12 januari
Zaterdag, niet echt een dag om naar vooruit te kijken, althans niet deze zaterdag. Het weer was redelijk. Maar er moest wat achterstallig poetswerk gedaan worden, nog een restant van de vorige Franse bewoners, met dank nog aan de Franse slag.  Poetsen, wassen, bed verschonen (in dit geval van Berry) en boodschappen doen. Niet nuilen maar beginnen. Het was zonnig, dus de eerste was hing vroeg buiten. De tweede was erin en vervolgens de badkamer gedaan. Na gedane arbeid, het zag er weer netjes uit, smaakte een bekske koffie uitstekend. Dan moet de maag ook gevuld worden en s'middags boodschappen gedaan worden.
Vervolgens met een tevreden gevoel in het zonnetje een glaasje port genomen en daarna de avondmaaltijd voorbereid.
's Avonds heb ik een start gemaakt met info voor de site www.constant-theunissen.nl en toen dat klaar was heb ik de bulkmail eruit gedaan. Iedereen weer tevreden.
Berry had een aantal foto’s van het huis gemaakt. Een goede gelegenheid om die te publiceren. V.l.n.r. de woonkamer, de keuken en een van de slaapkamers. Daaronder het wasrek en het glaasje verdiende port.

Zondag 13 januari
Het was prachtig weer om een ritje met de racefiets te maken. Dat moet op zondagmorgen (Pedaleursplicht). Ik ben wat later gestart maar een rit over bekend terrein als de Sierra  Algarrobo naar la Pinilla, las Palas en Perin, bracht mij op 400 meter boven op de Cedacera. Vervolgens afdalen naar Isla Plana en dan het laatste eindje terug naar mijn onderkomen in El Alamillo. Wat dan tegenvalt is dat mijn huis vanaf zeeniveau op 45 meter hoogte ligt, wat niet zoveel is, maar als je dan daar moet komen met twee korte maar felle klimmetjes, dan weet je dat ook weer. Daar moet ik iets op verzinnen, ofwel er moet een andere route naar huis zijn.
Die middag had ik om 1500 uur afgesproken om een bakje koffie te doen bij Roger en Ann in Isla Plana. Zij huren voor de wintermaanden al jaren een prachtig appartement met uitzicht op de Baai van Mazarrón en het kerkje en de hele dag zon. Op  het grote terras was het goed toeven met een prachtig zicht op de Middellandse Zee.
Foto's v.l.n.r. in de Algarrobo zag ik in het prachtige landschap ineens een nieuwe villa staan (kan allemaal in Spanje), dan het landschap in westelijke richting en rechts het kerkje aan het strand van Isla Plana.

Maandag 14 januari
Maandagmorgen, ATB-morgen dus verzamelen bij de camping de Torres (3 km van mijn huis).
Er stonden voor deze rit 6 mensen aan de start. Bert had een route bedacht naar wat hij noemde, het motorcrossterrein. Geen idee, maar ik laat me altijd graag verrassen. Dus togen we naar Mazarrón en vervolgens binnendoor naar de zonnepanelen bij Camposol. Dat lijkt mooi maar dan moet je eerst een rambla doorkruisen waar water in staat, waar we niet op gerekend hadden. Er werd dus door het water geploeterd en we kwamen bij die zonnepanelen uit. Bert koos ervoor om de lange weg, vals plat omhoog te rijden in de richting El Pareton. Net voor de afslag naar de Citroenenweg, kun je links onverhard ri. Motorcrossterrein (voor mij keinieuw). Dat deden we maar toen bleek de weg onverhard naar Mazarrón toch niet zo makkelijk te vinden. Er werd gestopt bij een open plaats grenzend aan een diepe ravijn. Daar konden we dus niet door. Uiteindelijk kozen we ervoor om even terug te rijden en dan via de asfaltweg naar Mazarrón te rijden en zo gebeurde het. Uiteindelijk hadden we de koffie wel verdiend, zoals na elke rit overigens. Koffie bij ons tentje bij de mijnen en zo weer langs de kassen terug naar Puerto. Toch een leuk ritje.
Op het middagprogramma stond uitrusten van de fietsvermoeienissen op het programma en dat nota bene in de zon. Wat een pech!
De foto's hieronder geven aan dat we niet verder kunnen.

Dinsdag 15 januari
Met Ria en Piet gingen we in Cartagena naar het winkelcentrum Mediterraneo. We moesten bij Mundobici langs, dit is, zeg maar de René uit Milsbeek of  de William uit Groesbeek. Ik heb er SPD pedalen gekocht voor de atb, een driekwartbroek, een dun fleecejack beiden van Specialized en handschoenen. Meteen gesproken met de vrouw van de eigenaar, die prima Engels spreekt en die veel van fietsen weet. Meteen wat vragen gesteld over de huur van fietsen voor mijn gasten straks. Daarna zijn we even bij Décathlon langs geweest en ik heb er een zweethemd gekocht, om uit te proberen. Vervolgens zijn we dat mega winkelcentrum “Centro Comercial Espacia Mediterraneo” doorgelopen en gegeten bij de Muerde LA Pasta , een vreetschuur waar je voor € 10,95 all-in je helemaal de schompes kunt eten en drinken dus ook inclusief licht alcoholische dranken (wijn en bier).
Uiteindelijk rustig weer terug naar El Alamillo gereden. Het voordeel van Spaans lunchen is dat je ’s avonds een boterham kunt eten en dan heb je genoeg voor de dag. De Spanjaarden plakken er gerust nog een warme maaltijd achteraan, wij niet.
Foto's onder v.l.n.r. Piet en Ria in de Muerde LA Pasta en een overzicht van alle horeca in het Mediterraneo.

Woensdag 16 januari
Eerste ritje gereden met racers vanaf Los Madriles. Mooi weerzien met Alan en enkele anderen EN Chris die ik toevallig zag. Chris  is eigenaar camping Los Madriles. Met hem heb ik afgesproken om samen nog eens een eindje te gaan fietsen en bij te praten.
We deden het ritje “de 3 P’s” (La Pinilla, Las Pallas en Perin), 60 km, mooi ritje maar de groep Britten is niet echt “à la groep 5” sociaal ingesteld. Volgende week nog maar eens zien hoe het gaat. Koffie gedronken in Las Palas.
Thuis douchen, eten en met de Citybike naar Isla Plana. Daar mocht ik voor mijn 1^e keer in de Social Club aanschuiven bij de groep linedancers van Ann. Hartelijk weerzien met een aantal bekenden van 5 jaar terug. Leuke middag gehad, nog wat foto’s en een videootje gemaakt. Ik had mij voorgenomen om alleen bij de eenvoudige dansen aan te sluiten, die kon ik na een keer droog oefenen wel meedoen. De moeilijke dansen heb ik aan mij voorbij laten gaan. Het moet ten slotte leuk blijven.
Linedanceteacher Ann (roze trui) geeft les.

Donderdag 17 januari
Rommelochtend. Poging om spd-pedalen te wisselen in de garage van het huis. De rechtse pedaal lukt en de linkse  (met linkse draad) niet. Ook met Piet samen lukte het niet. Schoenplaatjes uit de oude schoenen omwisselen lukte ook niet. Die zaten er al te lang op.  Ik ben ’s middags maar naar Mundobici in Cartagena gereden. SPD pedaal links kregen ze in de werkplaats er met veel moeite eraf (met een grote hevel) en de nieuwe werd erop gezet. Gelijk maar nieuwe schoenen gekocht. NW Northwave, Scorpio 2. Schoenen waren afgeprijsd naar € 80. Thuis plaatjes erop gezet. Andere dag aangetrokken. Passen en zitten perfect.
Foto linksonder: een garage voor fietsenstalling en onderhoud.

Vrijdag 18 januari
Fietsrondje ATB vanaf de Torres met 10 man, een flinke groep met slechts 3 man naturel en de andere 7 met elektrische ondersteuning, ieder het zijne. We namen een moeilijke start. Bij het Repsol pompstation rechtsaf, een weg tussen de kassen door een paar keer steil omhoog, naar Balsicas. Daar waren we bijna, nog een klein klimmetje, met een aanloopje en voor mij rijdt Wim Schuurmans. Hij reed zo naar de linkerkant van de weg, de berm in en vervolgens kwam hij op de rotsblokken en een grote struik tot stilstand. Aanvankelijk geen beweging meer inhem. We konden we slecht bijkomen maar Stephen, een Brit en ik zijn op de rotsblokken geklommen en zagen dat hij wel ademde en soms rochelde. Zijn tong bleek naar achteren geschoven te zijn. Die hebben we naar voren getrokken en langzaam kwam hij bij. Hij wist niet meer wat er gebeurd was wat hij daarna nog 10 x vroeg. Hij wist wel wie hij was en wie wij waren. Hans V is vervolgens naar de Repsol afgedaald om daar een ambulance te bellen (we hadden geen bereik waar we stonden). Na een half uur was de ambulance ter plaatse bij Balsicas. Inmiddels was de struik uit de grond getrokken en hadden we Wim wat stabieler neergelegd. Uiteindelijk kon hij zelf rechtop gaan zitten. Ambulancepersoneel met een arts erbij, hebben wat scans en testen gedaan, maar hij moest toch mee naar het ziekenhuis in Cartagena. Zijn hartslag was onregelmatig. Met de anderen overlegd hoe nu verder. Twee man zijn teruggegaan naar de camping om Annie (de vrouw van Wim) te waarschuwen en met haar naar het ziekenhuis te gaan. Twee anderen waren zo aangedaan en besloten om terug te fietsen. Met 6 man hebben een deel van de geplande route vervolgd, 30 km. Koffie gedronken bij het vaste tentje bij de mijnen in Mazarrón, maar iedereen was toch wat aangeslagen.
’s Middags heb ik het dartbord opgehangen bij Piet. Die heeft een wat betere ophangplaats buiten dan ik. Vervolgens de eerste wedstrijd gespeeld. 2-1 voor Piet. Nou,dat is maar tijdelijk.
Toch gaan je gedachten steeds terug naar die ochtend. Raar, als je iemand voor je, zo tegen de rotsblokken ziet rijden
Foto rechtsonder: de ambulance bij het ongeval.
NB: we schrijven nu einde week 4 en Wim ligt nog in het ziekenhuis in Cartagena. Zijn hartprobleem (onregelmatige hartslag) is wat hardnekkig. Ze hebben al een stan geplaatst, maar die hartslag blijft niet goed.