Zondag 29 maart 2020
De klok is verzet. We nemen er notie van en we stellen, voor zover nodig, de klokken bij. Alsof wij hier, in afzondering levend, ook maar iets merken van zomer- en wintertijd, behalve dat het ’s avonds een uur langer licht is. Da’s wel fijn, kunnen we buiten eten. Opnieuw vooruitgang bij Marianne. Nog wel slapjes in de ledematen maar toch prima, fijn dat de lucht strak blauw is en dat het langzaam aangenaam wordt. Om 11.30 uur kunnen we naar buiten, in de zon. Vandaag een rustige dag, vanmiddag twee activiteiten gedaan. Eerst de trappenloop met Lenie, Hans en ik. Marianne had ontheffing. Alle drie 25 x achter elkaar naar boven gerend, in de zon was dat zweten geblazen. Daarna een partij darten gedaan. Marianne was toeschouwer. Hans won de partij.
Langzaam aan was het etenstijd. Vis en kipfilet waren de hoofdingrediënten. De avond gevuld met rummikubben, met zijn vieren.
Nog even nagepraat en redelijk op tijd te bed gegaan.
 |
 |
Foto's links: de trappenloop en rechts de maaltijd met vis
Maandag 30 maart 2020
Week 11 van de blog afgewerkt en opengesteld. Eva kwam langs met de uitslag van het bloedonderzoek. Er waren wel wat waarden afwijkend maar die hadden een relatie met vijf dagen ervoor ziekte en te weinig drinken. Verder werd geadviseerd om op 8 april nog een bloedafname te laten doen en dat in het laboratorium te laten onderzoeken. Marianne wil wel even wat ruggespraak hierover met haar kids en da’s logisch.
 |
Ik ben boodschappen gaan doen. Het was vandaag inderdaad nog stiller op straat sinds de laatste nieuwe maatregelen, dat alleen de werkers in de vitale beroepsgroepen op straat mogen komen. Na de middag was de zon er weer en werd het warm. We hebben lekker buiten vertoefd.
De heg tussen ons en de fijne buren, begon zodanig uit te dijen dat we op het terras in de slierten kwamen te zitten. Maar even de snoeischaar gepakt en de uitstekende takken weggeknipt. Er blijft nog genoeg heg over om privacy te houden ten opzichte van onze gezellige buren.
Na de maaltijd hebben we ons nog gelaafd aan het laatste nieuws van de corona. Mark Rutten hield een persconferentie. De maatregelen in Nederland worden tot 28 april verlengd. Dat was hier in Spanje al het geval.
Met klaverjassen verdeelden we vanavond de punten, 2 partijen gespeeld, 1-1 was de uitslag.
Dinsdag 31 maart 2020
Op deze ochtend, die wat bewolkt begon, heb ik de inkomstenbelasting ingevuld en verstuurd. Is dat ook weer gebeurd.
Boodschappen gedaan bij de Mercadona met een politiecontrole dit keer door de Guardia Civil (zeg maar de nationale politie). Ik zat alleen in de auto. Het boodschappenlijstje laten zien en als antwoord een knikje om door te rijden. De controle was dit keer vanuit 2 richtingen bij de rotonde bij het winkelcentrum en wel vanuit de richting Mazarrón en de richting Isla Plana / El Alamillo. Het lijkt alsof de controles steeds intensiever en strenger worden. De tijd van waarschuwen is voorbij.
De middag deels besteed aan de Trappenloop. We deden alle drie 25 keer de loop naar boven en naar beneden, ieder naar eigen kunnen. Een heerlijke zonnige middag viel ons ten deel, we genoten van de warmte.
We hebben rond 18 uur, buiten gegeten, in dit geval was het soep en frietjes en vlees van de plaat. ’s Avonds American Train gespeeld. Marianne won dik, tja je hebt ervaring of je hebt het niet.
Woensdag 1 april 2020
Wasdag, zo begonnen we de nieuwe dag met het buiten hangen van de was. Het begon zonnig maar het trok regelmatig dicht. Ik heb deze ochtend wat administratie gedaan.
De Trappenloop werd alleen maar intensiever. Dit keer 40x (Hans), Lenie 35x en ikzelf 30x; ik vond het genoeg. De trappenloop werd gevolgd door darten. Ook Marianne deed mee. We hebben maar één spel gedaan, die ze dan ook meteen won.
 |
Foto links: een soepje op het terras
Binnen gegeten – pasta met allerlei ingrediënten, dat voortreffelijk smaakte.
Na de maaltijd hebben we met elkaar gesproken over een mogelijke vertrekdatum. In ons achterhoofd zit de mening onze kinderen. Zij vinden de gevaarsfactoren te groot. Het gebied waarin we wonen en ook de wijk is vele malen rustiger dan Nijmegen / Malden.
Maar bij ons speelt ook de gedachte dat na bijna 3 maanden de gedachte van “naar huis gaan” steeds meer bezit van ons gaat nemen. Eén ding spreken we zeker af. We rijden in ieder geval gezamenlijk, met mijn busje en de camper naar Nederland. We overnachten dan in de camper. Dat kan. We nemen dan de route, langs Valencia en Barcelona naar Perpignan en Béziers en gaan dan via Millau naar Auvergne en dan zo via de Bourgognestreek langs Nancy naar Luxemburg en België. We nemen voldoende eten (zoveel mogelijk kant en klaar) en drinken mee, zodat we onafhankelijk zijn. We overnachten dan op officiële camperplaatsen, die Hans alvast voorbereidt en rijden in principe in 3 dagen naar huis.
Nu de vraag wanneer we zouden willen gaan: Marianne is nog niet geheel hersteld en eigenlijk zou ze die 2e controle (inclusief bloedtest) op 8 april in Mazarrón moeten laten doen. Marianne besluit om dat ook te doen. Dat betekent ook dat we op de uitslag wachten. We zitten dan al in de Paasdagen. Maar de fameuze kruisweg optochten in de Semana Santa zijn allang afgelast. Die zouden Marianne en ik in Cartagena op Goede Vrijdag bijwonen. Het meest logische is dan dat we rond 17 of 18 april zouden kunnen vertrekken. Factoren die meespelen in de besluitvorming zijn de gezondheidssituatie van Marianne, de coronasituatie hier in Spanje en die in Nederland en ook speelt de weersverwachting mee op de reisdagen. We willen wel redelijk reisweer hebben onderweg. Het besluit om te vertrekken nemen we dan na de paasdagen.
We hadden nog genoeg fut over om te klaverjassen, de tussenstand is nu team Hans-Marianne 6x en team Constant – Lenie 7x winst.
Donderdag 2 april 2020
De afgelopen nacht had het nog geonweerd en geregend. Maar de dag begon zonnig; het zou de laatste dag met wisselend weer worden. Vanaf vrijdag alleen maar goed weer. Ik heb die ochtend maar benut om wat printwerk te doen voor Hans en Lenie en ook voor de terugweg (rijtoestemmingen voor Spanje en Frankrijk (inmiddels is die voor België ook beschikbaar) en vervolgens boodschappen gedaan. Ik reed langs het strand naar de Lidl. Er was politiecontrole maar niet voor mij. Een politiewagen stond midden op de weg en had alle ruimte om een Spaanse auto te controleren wat hij in de achterbak had. Bij het voorbijrijden stak ik de hand op naar de collega. Ik kreeg een opgestoken hand terug. Boodschappen gedaan bij de Lidl.
Ik ben ook nog even naar de apotheek in El Alamillo gegaan met de uitslag van het bloedonderzoek van Marianne. Er was wat ijzer tekort geconstateerd. Ik heb het document aan de apotheker laten lezen maar zij legde in gebrekkig Engels uit dat zij alleen maar op recept van de dokter medicijnen kan afgeven. Ik begreep dat ook wel, maar je kunt het altijd proberen. Na de lunch stopte er een witte Mercedes stationcar voor de deur. Er werd geroepen of ik, signor Constant was. Toevallig was ik dat. Er was een pakketje aangekomen. Hoogst verbaasd waren we. In het hoekje zag ik de naam van dochterlief Inge staan. Pakketje opgemaakt en verbazing was er in positieve zin van ons allen dat het pakketje vol zat met tijdschriften van de ANWB over reizen en kamperen en zelfs zaten er de nieuwste routekaarten in van Spanje en Frankrijk (en dat laatste in duplo). Super, we hebben Inge er ’s avonds nog uitgebreid met facetime voor bedankt.
|
|
Toch maar weer gedart, 2 partijen met één winst voor Marianne en één voor Constant. Hans heeft er opnamen van gemaakt en dat later vervat in een kort filmpje, dat je vanuit deze blog kunt openen. Klik op het dartbord (foto). Het filmpje opent dan in YouTube (rechtsonder op het filmbeeld zit een knopje om het filmpje op het hele scherm te zien. De avondmaal is ditmaal een perfect maaltijdsoep, gemaakt door Lenie. Rond 19 uur zijn we er even voor gaan zitten voor een gemeenschappelijk bedankje naar Inge, die wel verrast was maar blij dat het pakketje netjes aangekomen is.
Na het journaal zijn we maar gaan klaverjassen met winst voor het team Lenie – Constant.
Vrijdag 3 april 2020
Start van de reeks mooie dagen, hopelijk tot ons vertrek, wanneer het ook mag zijn.
Er komt bericht dat de Spaanse regering gaat nadenken om over een week de maatregelen te gaan versoepelen, bv. dat met kinderen gewandeld mag worden en dat er voorzichtig buiten gesport mag worden. Het zal voor ons denk ik net te laat zijn omdat we dan al tegen het vertrek aan zitten. Er zijn ook berichten dat reizigers uit Amerika, Spanje, Italië en Oostenrijk, na thuiskomst een week in quarantaine moeten. Dat blijkt echter op basis van vrijwilligheid te zijn en uiteraard gezond verstand. Vandaag fantastisch weer, dus volop in de zon gezeten en genoten. En ook nog op basis van vrijwilligheid de trappenloop gedaan, ieder naar eigen kunnen.
|
|
Rond 17.00 uur begonnen met het avondmaal, dit keer twee soorten vlees, gebakken aardappelen en roerbakgroenten en het meeste uiteraard op onze bakplaat buiten voorbereid. Hans had een heerlijk voorgerechtje gemaakt en Lenie en Marianne de bijgerechten. Super maaltijd. Hans had ook nog even tijd om wat korte videobeelden te maken voor een kort filmpje, nr 2: “het diner in El Alamillo”. Zo krijgen de volgers ook nog eens met bewegende beelden een indruk wat we zoal doen hier in Spanje. Klik op het afbeeldinkje. Journaal gekeken en ons gewaagd aan Fase 10, een spel waar je met speciale kaarten en veel spelregels in 10 ronden allerlei opdrachten moet uitvoeren. Marianne, bedreven in dit spel, gaf uitleg.
 |
 |
Foto's: links een "versnapering" op het terras en rechts: de vleesspiezen
Zaterdag 4 april 2020
De lucht was blauw met her en der een wolkje. Het ziet er goed uit voor vandaag. Om 11.00 uur weer alleen boodschappen gedaan. Doodse stilte op straat, politiewagens op vaste punten langs de invalswegen naar het dorp. De boodschappen worden ditmaal gedaan bij Lidl en Mercadona. Bij de Lidl hebben ze niet alles wat we willen. In beide winkels was het zeer rustig. De maatregelen gaan gewoon door en de discipline van de Spanjaarden verbazen me nog steeds. Vandaag ook nog even geAppt met Eva over het bloedprikken van as. woensdag. We praten dat maandagmorgen even door.
Een heerlijk middagje in de zon. Ieder doet waar hij of zij zin in heeft, lezen, breien, wurtfeuten (geen idee of het goed geschreven is), kletsen of nuilen, bakje thee drinken en op het eind van de middag een biertje of portje. Wat hebben we het toch slecht.
De maaltijd was weer een gezamenlijk iets, iedereen deed zijn of haar deel. Een eigengemaakte champignonsoep was de start en de bakplaat deed weer wonderen met piepertjes en varkensblokjes.
De avond werd weer ouderwets gevuld met klaverjassen en bijpraten. Dat laatste gelooft natuurlijk niemand als je al ruim een maand bij elkaar op de lip zit. Maar dan kom je soms ook tot bijzondere gesprekken.
Hiermee is weer een einde gekomen aan deze week 12. Blijft een rare periode waar je niet op straat mag behalve voor supermarkt, apotheek of arts. Je begint er wel een beetje aan te wennen.